Roken!? Ik heb het nooit gedaan. Zelfs niet tijdens mijn puberteit, tenzij om als ‘Indiaan’ ergens te lurken aan een verzoenende vredespijp met de ‘cowboys’ uit de buurt in een kampje in onze gemeenschappelijke tuin.
Rookwalmen aan de ontbijttafel maakten me misselijk…
In open lucht kon ik het nog hebben, maar in een gesloten ruimte ben ik van kindsbeen geconditioneerd om sigarettenlucht te haten. Aan de ontbijttafel dreven de rookwalmen al door ons huis, want blijkbaar smaakte die eerste sigaret van mijn moeder bij de koffie het best. Het verpestte alvast mijn smaak bij de boterhammen. Ik werd er zowaar misselijk van.
Weinig begrip voor de nicotineverslaafden…
Toen Els Bosch me op onze VIP-dag die bij de Schrijfretreate hoort sprak over haar boek over ‘rookstop’ liep ik niet meteen over van enthousiasme. En toch sprak het thema me aan. Want dat misselijk gevoel blijft over de jaren heen hangen zodra iemand een sigaret in een gesloten ruimte opsteekt. Het voorstel intrigeerde me enorm en vooral haar medeleven – in tegenstelling tot het mijne – en begrip voor de roker werkten aanstekelijk.
Ze vertelde me over haar verleden als verpleegkundige bij de longspecialisten. Die keken vol ongeloof naar hun risicopatiënten die het niet konden laten om, ondanks de vele verwittigingen, bij het verlaten van het ziekenhuis al meteen een sigaret op te steken. De dokters toonden even weinig begrip als ik voor deze nicotineverslaafden.
Dat was buiten het enthousiasme van Els gerekend…
Zij bewandelde een ander pad. Ze schoolde zich om tot tabakoloog nadat ze begreep dat de ‘onbegrijpende blik’ de patiënten niet zou ondersteunen bij het afkickproces. Ze ging dus op zoek naar een betere manier om te stoppen. Via een begripvolle, humane, lichte en humoristische stijl.
Totaalvisie en globale, herkenbare, positieve boodschap….
Ze ontwikkelde een totaalvisie en globale aanpak: lichamelijk, psychologisch, gedragsmatig. Ervoor zorgen dat ‘stoppen met roken’ haalbaar is na veertien dagen en bovendien definitief. Ze stopte talrijke voorbeelden van (h)erkenning in haar verhaal, vanuit de ervaring dat dit de lezer meer aanspreekt dan pure kennisoverdracht.
Ze vreesde dat foto’s van kapotte longen of mensen aan de zuurstofpomp rokers eerder zou ontmoedigen en daarom ruilde ze de ‘afschrikkende’ doelbewust voor een krachtige positieve aanpak. Die helemaal bij haar persoonlijkheid past bovendien want Els is niet alleen een medelevende, maar vooral levenslustige persoon.
Lees het boek van Els Bosch tijdens het afkicken…
https://boeken.cafe/boek/roker-ik-zie-u-graag-els-bosch/
Rook je nog? Ken je een roker? Die wens ik in ieder geval Els Bosch aan zijn of haar zijde toe, ter ondersteuning in het afkickproces.
Wil je hulp bij een andere stap in je leven? Het schrijven van je boek? Zelf geloof ik eveneens in een proactieve, positieve werkwijze. Gekruid met humor en levensvreugde. Wil je de wereld een beetje mooier maken dankzij je boek? Ik word er helemaal blij van. Bel me om samen te onderzoeken of dat ook bij jou het geval is.
Hier boek je meteen een plekje in mijn agenda, geheel vrijblijvend: https://calendly.com/verwee/30min
Met inspirerende groet,
P.S.: Wil je graag het boek aankopen? Dan kan dat hier!
