Nooit meer wakker liggen van het imposter syndroom – ja, je bent goed genoeg!
“Vreselijk, de angst om niet goed genoeg bevonden te worden. De angst dat ‘ze’ je zullen vernederen, verguizen, uitschelden. Ik heb er nog steeds last van, vooral in periodes zoals nu, wanneer ik schrijf, en daarvoor uit mijn comfortzone treed”.
Als je een boek wilt schrijven, word je vaak geconfronteerd met angsten en onzekerheden, tenminste als je een boek schrijft waarin je echt je eigen ervaring en kennis wilt delen. Je wilt je wel kwetsbaar opstellen maar je durft niet goed. Het is een natuurlijk mechanisme omdat je het meteen allemaal ‘goed’ wil doen. Je wilt het hele schrijfproces meteen ‘perfect’ doorlopen uit angst voor afwijzing en afkeuring. Perfectie eist echter een hoge tol: de gedachte alleen bezorgt je zoveel angst dat je meteen verstijft. We durven niet vernieuwen. We proberen niets wat kan mislukken. We gaan niets aan wat niet gegarandeerd een succes zal zijn. We laten niets van onszelf zien wat niet met zekerheid zal geaccepteerd worden. Het gevolg is dat je niet schrijft. En dat je boek er niet komt!
Bovendien word je omringd door mensen die even imperfect zijn als jijzelf. Als je accepteert van de ander dat hij of zij niet perfect is, accepteer je dat ook beter van jezelf, of andersom. Wil je mens onder de mensen zijn? Probeer dan vooral niet bovenmenselijk perfect te zijn. Dat is niet realistisch, en je maakt je er ook niet geliefd mee. Perfectionisten zijn vaak niet het aangenaamste gezelschap, omdat ze onredelijke eisen stellen. Vallen en opstaan, en het liefst samen, is wat ons bindt en samen sterker maakt. Stel je dus open voor je eigen en andermans onvolkomenheden. Je zult merken dat je groeit.
2 strategieën om met perfectionisme om te gaan
Brené Brown, auteur van het boek ‘De kracht van kwetsbaarheid, heb de moed om niet perfect te willen zijn’, ziet de drang tot perfectionisme vaak opduiken bij mensen die creatief bezig zijn. Ze biedt in haar boek grofweg twee strategieën om hiermee om te gaan:
- Deel je faalangst met anderen. Deze angst komt immers vanuit de (misplaatste) overtuiging dat jij alleen eronder lijdt. Als je deelt, zal je al snel merken dat anderen met precies dezelfde faalangst worstelen.
- Zie jezelf als leerling. Als je jezelf ziet als een leerling in een continu leerproces, geef je jezelf de kans om te groeien.
Je kan ervoor kiezen om je unieke kern en creativiteit te blijven ontlopen, of je kan tegen jezelf zeggen: ‘Het hoeft niet perfect. Wat je binnenkort ook schrijft, je blijft een leerling en je mag naar hartenlust fouten maken. Fouten maken is normaal.’
PS Wil je graag een klankbord en polsen of je boekidee een kans heeft op de markt? Wacht niet langer en neem contact op.
Quote
Nobody made a greater mistake than he who
did nothing, because he could do only a little
Edmond Burke
